Vicdanın sözlük anlamı neydi? Kişinin kendi ahlaki değerlerini baz alarak, niyeti ve davranışlarını tartma, ölçme biçme özelliği değil mi? Peki neden bu kişisel özelliği kullanmıyor bir çoğumuz? Kulağımız kapalı, gözümüzde at gözlüğü kalplerimiz simsiyah neden? Bu durumu neresinden irdelersek irdeleyelim hep menfaat planına çıkıyor yol. Yaşadıklarımızdan örneklerle açalım isterseniz konuyu. Yan dairede kavga olmuş, sesler mahalleyi inletmiş kadın hıçkırasıya ağlıyor. Bu durumda kaç kişi kapıyı çalıp "ne oluyor kardeşim" diye sorar veya polisi arama zahmetinde bulunur? Odasına çekilip uyumayı tercih eder; ölen ölsün umurunda değildir. Müdahale ederse bir ihtimal başı belaya girer. Kulağını kapar, duygularını sessize alıp yatar.
Kendi yaşadığımdan bir örnek vermek isterim; Darülaceze kurumuna bir organizasyon hazırlarken bir yakınıma ayak üstü yapılan masrafları anlattım, bir kaç gönüllü bu masrafları yapıyoruz dedim. Durumu iyi olan bu yakınımın faydalı olabileceğini düşündüğümden anlatmıştım. Bana, maddi sıkıntıda olduğunu yoksa bu oluşumun içinde muhakkak bulunmak istediğini söyledi. Sadece 10 dakika sonra bulunduğum alışveriş merkezinde elemanı ile karşılaştım koşturuyordu. Telaşının neden olduğunu sorunca patronunun 450 liraya bir pantalon aldığını ancak mağaza dolar kabul etmediği için döviz bürosu aradığını söyledi bana. Bahsettiğim olay 2007 de yaşandı. Bundan 8 yıl önce bir giyim eşyasına 450 lira veren kadın üç kuruşluk yardımı ihtiyaç sahiplerinden esirgedi. O da kulağını kapatmış, duygularını karartmış nefsine müdahale edememişlerden. Sosyal medya paylaşımlarında sürekli gördüğüm bir cümle var "vicdan en iyi yastıktır". Bir çok insan bunu paylaşıyor, yüzlerce binlerce beğeni alıyor bu paylaşımlar. Çoğunun samimiyeti yok bundan eminim. Millet olarak severiz tabiri caizse dekor yapmayı.
Lafı daha fazla uzatmak istemiyorum; buradan vicdanını susturmuş milyonlara sesleniyorum. Hani başkası huzursuzken, yapabileceğin şeyler varken yapmayıp uyuyorsun ya, hani birilerine kötülük yapıp arkana bakmadan gidiyorsun ya, paran pulun varken imkanı olmayana yardım etmiyorsun ya sana bir önerim var! En azından bir iki defalığına bundan vazgeç ve dene. Yardıma ihtiyacı olana bir el uzat, bir fakirin karnını doyur, sana güvenen kişiye ihanet etme nankör olma. Sonra yat yastığına bakalım o an bulduğun huzuru başka bir şeyde bulabilecek misin? İnsan olduğunun farkına varacaksın, yaşadığını anlayacaksın. Uykuya dalmadan yardım ettiğin insanların teşekkür eden bakışları gelecek gözlerinin önüne kaybettiğin zaman üzülmekten başka hiç bir huzursuzluk yaşamayacaksın. Vicdanımızın uyumasına izin vermeyelim. Çünkü dünyada iç huzurundan daha büyük bir mutluluk yok. Sevgiler
Yazar Hakkında:Nihal Yeşiltaç Oran. İstanbul'da yaşıyor ve çalışıyorum. Bir müzik yapım firmasının basın ve halkla ilişkilerini yürütüyorum. Mesam üyesiyim. Uzun yıllardır köşe yazarlığı yapıyorum. Hüzün Sarısı isminde bir yaşam blogum var. Evliyim iki evlada sahibim. Az uyuyup çok çalışanlardanım.
bana göre iç huzurun ne demek olduğunu keşfedemeyenler vicdan muhasebesi yapamazlar.
YanıtlaSilElbette öyle
SilMalesef "vicdan" herkesin çokca kullandığı bir kelime olmasına rağmen, üstlerine giyemedikleri bir elbise gibi. Yazıda anlatılan olaya benzer bir olayı da bizzat ben yaşamıştım. Doğuda görev yapan bir öğretmen arkadaşımızın , öğrencileri için okuma kitabı, ders kitabı,kaynak kitap olarak kullanmak icin kitap vs malzemelere ihtiyacı vardı. Ben de çalıştığım şirketteki arkadaşlara ilettim . Çoğu sağolsun sorgusuz sualsiz yardımda bulundu . Toplaycağımız para maksimum 5-10 tl idi . 1 paket sigara parası. İnsanlar bu parayı vermemek için türlü bahaneler uydurdu. Kime gittiği belli değilmiş, kendi paramızla teroristlere yardım etmeyiz gibi. Onları vicdanlarıya başbaşa bıraktık :) Toplanan paralarla bizden istenen okuma kitaplarını, kaynak malzemelerin bir kısmını alıp , kalan paramızla internette hiç tanımadığım site sahipleriyle iletişime geçip ,durmu anlatıp ekstra indirimler almıştık. Sonunda öğretmenimizin ihtiyacı olan şeylerin buyuk çoğunluğunu karşıladık. Benim ve yardım elini uzatanların gönlü ferah. Diğerleri mi ? ben Allah'a havale ettim :)
YanıtlaSilYazık ki bazılarında sapla samanı ayıramama özelliği var. Bu biraz da işlerine öyle geldiği için sanırım.
SilBu tür insanlar da her zaman yardım edecek parası yoktur.Ama durumu iyi olmayan kişiler daha çok yardım eder.Çünkü yokluğu bilir,elinde bir ekmek varsa yarısını böler aç gördüğü kişi ile paylaşır.Diğerleri ya yokluğu hiç yaşamamıştır yada unutmuştur nerden geldiğini.Çevremde gördüğüm bu tür insanları Allah'a havale ediyorum....
YanıtlaSilEvet durum aynen böyle. Çok olan paylaşmaz, az olan paylaşır.
SilNe kadar güzel saptamalar bunlar. Umarım çok kişiye ulaşır.
YanıtlaSilSevgiler
çok güzel yazmışsın bu devirde insanlarda bir vicdan tutulması var ya da mış gibi yapıyorlar herkes gösteriş için vicdanlı ve müslüman görünüyor.. dediğin gibi o paylaşımlar da yüzlerce like alıyor sanki doğruymuş gibi.. ama yapacak bir şey yok rol yapan kazanıyor bu devirde :-(
YanıtlaSilBu şekilde olup gösteriş yapanlar arasında sırf tanıdıklarımdan oluşan bir liste yapsam , okumakla bitmez inan.
SilDini kullanarak veya masum prenses görünümünde olarak vicdanlı olduklarını anlatan nice sahtekarlar tanıyorum
Parası olmayan ya da az olan anlıyor yoktan, yokun halinden. İnsanlar kulaklarını kapamışlar dış dünyaya. Kendi dünyalarında mutlu mesut....
YanıtlaSilBugünün yarını olduğunu unutuyorlar ama:)
SilArtık kimse kendinden başkasını düşünmüyor, hatta görmüyor. Hem vicdanları hem kalpleri kör olmuş.
YanıtlaSilVicdan nın zenginlikle fakirlikle hiç ilgisi yok.
İnanın fakirin vicdanı daha büyük bana göre
SilÇok güzel bir konu olmuş tebrik ederim.Ne yazık ki toplumca bencilleştik.Herkeste her şey benim olsun saplantısı oluştu.Bizi bu hale be getiren şey ne oldu bilmiyorum gerçekten ...
YanıtlaSilDoğru söylüyorsun. Etrafa bakarak vicdanımızı kullanmaya başladık. Kim neyi ne kadar yapıyor onu gözlüyoruz. Ona göre hareket ediyoruz! Oysa bireysel sorumluluğunu yerine getirse herkes...
Silİnsanlığın öldüğünü düşünüyorum bazen... Her ne kadar buna inanmak istemesemde..:( Çocukluk yıllarımın kokusunu duyduğum zaman, oralarda kalmak istiyorum... Zaman içerisinde insanlar hızla değiştiler... Ben merkezli davranışlar çoğaldı..
YanıtlaSilNahide Hanım o kadar güzel insanlar var ki, onları görünce umudum hiç bitmiyor benim:)
SilMaalesef bazı şeyler zamanla unutuluyor :(
YanıtlaSilKeşke olmasa :(
Siluzatmadığı ele olan ihtiyaca gün gelir kendisinin düşmeyeceği ne malum:(( zenginlik dediğin gönülde değilse ne işe yarar ki gün gelir bir kibrit alevi,gün gelir yetiştiremeyeceği masraflar anlık nefes gibi bilemeyiz ki yarın sabah neyle karşılaşacağımızı, Şükür tanıdığım harika insanlar umudumu kaybettirmiyor, sevgiyle çalışan gönüllüler ışık gibiler dilerim hiç sönmesinler.
YanıtlaSilYüreğine kalemine sağlık
Evet kimbilir değil mi? Yukarıda da yazdığım gibi benim de umudumu kaybetmememe sebep o güzel kalpli insanlar
SilÇok teşekkür ederim:)
''Öyle güzel insanlar var ki onları gördüğümde umudum bitmiyor '' demişsiniz. Ben de hep derim ki hayat devam ediyorsa, güzel şeyler oluyorsa , zaten bu iyi insanlar sayesinde. Siz yardım derneklerini bırakın, insanlar ailesine sırtını çevirmiş,bencilce yaşıyor. Etrafında ki insanları görmesi mümkün mü.
YanıtlaSilYakın bir akrabamda öyle kötü bir tecrübe yaşadım ki bu anlamda, anlatsam sayfalar sürer
SilNe oldum değil, ne olacağım demeli insan her daim.
YanıtlaSilKesinlikle öyle
Silcanım çok güzel yazmışsın yüreğine ve ellerine sağlık keşke herkes bunları düşünse de dünyada kardeş kardeş anlayışlı ve vicdanlı bir şekilde yaşardık !
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilKeşke
Öncelikle merhaba,
YanıtlaSilYeni bir blog yazarı olduğumdan sizi ve bu yazınızı henüz keşfettim. Başlık çok dikkatimi çekti ve okudum. Şu sıralar benim de bu vicdan eksiği kesimden dertlerim var. Hem yazınızı hem yorumları okurken benimle aynı fikirde aynı fikirde olanlar da var diyerek sevindim doğrusu. Haksız kazançlarla başkalarının hakkını yiyenler, ihtiyacı olana yardım imkanı olmasına rağmen bundan kaçanlar, menfaati için iyi olanlar, yapılan iyilikleri balık gibi hemen unutanlar, gözünün içine bakarak insanı kandıranlar...öyle çok örnek varki vicdan mahrumlarına. Ve bu insanlara karşı bizlerin kişiliğinden ödün vermeden, insanlıktan bir şey katbetmeden yaşamak öyle zor ki. Hep kendime diyorum ki 'sen kimse yüzünden kişiliğini bozma, karşılık olarak aynı onun gibi davranma'. Neyse uzun bir yorum oldu ama başında da dediğim gibi ben de müzdaribim :-) tekrar teşekkürler bu yazı için. Takipteyim :-)