Çocuğun Anneyle İnatlaşması
Çocuğumuz inatlaşıyor mu? Peki ya biz de onunla inatlaşıyormuyuz? Çocuğun inatlaşması konusunun 3. yazısıyla bugün sizlerleyim. Önceki yazılarımda çocuğun anneyle inatlaşması, çocuğun inatlaşma sebepleri ve inatlaşan çocuğa nasıl davranmalı konularını, örneklendirmeler ile işlemeye çalıştım. Önceki yazılara aşağıdaki bağlantılardan ulaşmanız mümkün.Çocuğun Anneyle İnatlaşması İnatlaşan Çocuğa Nasıl Davranmalı-1
Çocuğun Anneyle İnatlaşması İnatlaşan Çocuğa Nasıl Davranmalı-2
Bu yazımda ise konuyu maddeler halinde özetleyip, bir kaç çözüm önerisi sunacağım.
İnatlaşan çocuğa nasıl davranmalı?
- Çocuğun anlamsız tutturmalarını azaltmak ve yok etmek için, biz de anlamsız tutturmalardan sakınmalıyız. Yani makul isteklerini yerine getirerek çocuğa, "isteklerinde aşırıya kaçmadığın sürece yerine getirmeye hazırım. Ama aşırılıkları engelleyebilirim." mesajı vereceğiz.-Zamanımız kıymetli ve yapacak işlerimiz çok olsa da çocuğa yeteri kadar zaman ayırmalıyız. Bazen çocuğa bir alışkanlık kazandırmak, eğriyi-doğruyu ayırt etmesini sağlamak, tahmin ettiğimizden de fazla zaman alabilir. Sıkışık zamanlarda, aceleye getirerek çocukla ilgili sorunları çözmeye çalışmak, hiç bir işe yaramayacağı gibi, daha da zorlaşmasına sebep olabilir. Bu yüzden uygun zamanda, yeterince vakit ayırarak, oyunlar oynatarak çocuğa doğru davranış kazandırılmalıdır.
-Çocuğun doğru davranışlarını takdir ederek pekiştirebiliriz. Doğru davranışlarından örneklendirmeler yaparak, neden her istediğinin yerine getirilmeyeceği, inatlaşmanın nasıl olumsuzluklar yaratacağı anlatılabilir.
-Çocuğun anneyle inatlaşması halinde karşı tutum olarak inatlaşmak, işi zora koşmaktan başka bir işe yaramaz. İnatlaşarak çocuğa olumsuz rol model olmamak gerekir. yetişkinlerin her istediğini çocuğa benimsetme arzusu, çocuğun da isteklerinde diretmesiyle birlikte tam olarak bir çatışmaya dönüşür. Bu olumsuz tutumlarla çocuğun inatlaşması pekiştirilmiş olur.
-Çocuğun inatlaşmasıyla baş edebilmek için, sakin ve sabırlı olup çözüm odaklı düşünmeye çalışmalıyız. Karşımızdaki çocuğu bir hamura benzetirsek eğer, o hamuru yoğuran da, kıvamını ayarlayan da, şeklini veren de biziz. Hamuru şekillendirirken olumsuz davranışların pekiştirilmesinden uzak kalmak gerek.
-İnatlaşan çocuğa nasıl davranmalı konusunu işlerken, iletişimin önemine değinmeden edemeyeceğim. Doğru iletişim, bazen sözle, bazen gözle, bazen de oyunla kurulabilir. Yeter ki o an çocuğun neye ihtiyaç duyduğunu bilelim. Doğru iletişim, sabırlı, inançlı, kararlı tutumlar çocuğun inatlaşmasını engellemek için kullanılacak altın kurallardır.
Geleceğin sahibi çocuklar, emek ister, sevgi ister, özveri ister. Yazımın faydalı olması dileğiyle.
Sevgiler...
Elinize,yüreğinize sağlık...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.. Sevgiler..:)
Sil3 çocukla deneyimli anne olmak böyle bir şey :) Çocukların davranışlarını çok iyi analiz etmişsiniz ;)Tebrik ederim :) Çocukla inatlaşmak yerine onlara kaliteli zaman ayırıp oyun oynamak,onlarla birlikte çocuk olmak,onların dünyasından bakmak hayata çok işe yarıyor.Bolca sevgi ve öpücükleri de eksik etmemek lazım tabii :L
YanıtlaSilGüzel ve faydalı yazınız için teşekkürler :)
En güzeli de o sevgi ve öpücükler işte..:) Çocuğa sevildiğini, değerli olduğunu hissettirmek çok önemli.. Çocuk değer gördüğünü, anaşıldığını hissederse, inatlaşmanın da önüne geçmek daha da kolaylaşır..
SilSevgiler..:)
karşılıklı inatlaşmanın hiç bir faydası olmadığını tecrübeyle gördüm ben de şimdiki çocuklar çok kararlılar ne istedikleri konusunda ben de genelde saçma bir inat değilse onu dinleyip istediğini inatlaştığı konuyu mantıklı bulduysam yaparım.. yoksa ben böyle istiyorum yerine nedenleri ile açıkça anlatılmasından yanayım ancak o şekilde ikna oluyorlar çünkü en azından benimki böyle -))
YanıtlaSilNedenlerin açıklanması gerçekten de çok önemli. Zaten çocukların istediği de tam olarak bu.. İkna edilmeleri gerekiyor.. Ama inatlaşmak kesinlikle ikna edici bir yöntem değil.. Fikirlerinize gönülden katılıyorum..
SilSevgiler..:)
Ben (henüz) anne değilim; ama çok mantıklı buldum çözüm önerilerini. Hepsini aklıma yazdım, diğer yazılara da göz atacağım. Kalemine sağlık sevgili Renkli Pasta Sepeti.
YanıtlaSilAslında mesele bazen çocukla çocuk olmak, bazen de söylediklerimizi anlayabilecek küçük bir yetişkin gibi görebilmek.. Asla ona yetişkin muamelesi yapmayı kastetmiyorum. Ama günümüz çocukları o kadar zeki ve algıları o kadar açık ki; bazen bizi bir çocukla mı muhatabım, yoksa bir yetişkinle mi şeklinde şaşırtabiliyorlar..:) Bu yüzden onlarla konuşarak sağlıklı bir iletişim yoluna gitmek, çocuk yetiştirirken karşılaşabileceğimiz pek çok sorunu kolayca çözmemizi sağlayacaktır..
SilSevgiler..:)
ne güzel faydalı bir yazı olmuş tamda evde 2 yaş sendromunda olan bebeyle uğraşırken iyi oldu bunları okudugum :)
YanıtlaSilÇocuk büyütürken zaman zaman karşılaştığımız bazı eşikler bizi epey zorlayabiliyor.. Yazılanların uygulamada geçersiz kaldığı durumlar da olabiliyor.. Geçici bir süreç olacağını umuyorum.
SilKolaylıklar dilerim..
Sevgiler...:)
Çok güzel bir konuya değinmişsiniz. Zaman ayırmak belki de çocuklara verebileceğimiz en güzel hediye. Çoğu çocuk da ilgisiz kaldığı için inatlaşıyor.
YanıtlaSilÇağımızın belki de en önemli sorunu zamansızlık.. Hiç bir şeye yetişemez oldu insanoğlu.. Mükemmeliyetçilik de zorluyor çoğu zaman anneleri.. Her şeyi en iyi şekilde yapmaya çalışırken en önemlisini, çocuğu ihmal etmemek gerek..Çocukların ilgiye ve sevgiye çok ihtiyacı vardır.. Büyürken suya ihtiyaç duyan çiçekler gibi..
SilSevgiler..:)
Çocuk Psikolojisi çok önemli gerçekten. Özellikle 0-6 yaş arası dönem temel alışkanlıkların kazanıldığı, kalıcı davranışların edinildiği bir dönem.
YanıtlaSilAnne-baba inatçı davranırsa, ısrarcı bir tutum sürdürürse çocuk da öyle davranabiliyor. Bazen bir olayda inatçı davranarak istediğini yaptırmışsa şartlanarak hep öyle davranabiliyor.
İnatlaşma anında en doğrusu çocuğun dikkatini başka alana çekmek. Sakin olmak, uygun bir dille konuşmak.Sabırlı davranmak her zaman istenen bir davranış.
0-6 yaş çocuğun kişiliğinin büyük ölçüde oluştuğu dönem... Bu yüzden bu dönem çok önemli.. Bu yaşlarda ne ekilirse, ileride o biçiliyor...
SilDikkatin başka yöne çekilmesi çok etkili bir yöntemdir.. Belirttiğiniz için çok teşekkür ederim... Sabır ve iletişim kurmak çocuk büyütürken belki de en çok ihtiyacımız olan şey..
Sevgiler..:)
Çocuk yetiştirmek gerçekten zor iş. Hem sabırlı davranmak, hem de doğru davranışı öğretmek gerekli. Allah bütün annelere yardımcı olsun.
YanıtlaSilGerçekten de zor iş annelik.. Bilgi, birikim ve tecrübelerimizi paylaşarak bazı zorlukların üstesinden daha kolay gelebileceğimizi umuyorum..
SilSevgiler..:)
Kesinlikle nasıl başlanırsa öyle gidiyor (:
YanıtlaSilÇok doğru.. Nasıl başlarsa öyle gider.. Bu yüzden çocuktur anlamaz gibi düşünmemek gerek.. Doru rol model olmak da çok önemli..
SilSevgiler..:)
Anne olmasam da yeğenlerimden biliyorum durumu. Nahide Hanımın yemek tavsiyeleri kadar psikoloji tavsiyeleri de çok başarılı :) çokça sevgiler..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim..:) Bu güzel yoruma nasıl sevindim anlatamam..:)
SilSevgiler..
Söylediklerinizin her bir cümlesine katılıyorum. Karşımızdakinin de bağımsız bir birey olduğunu/olacağını unutmadan; dogru olani sabırlı, duyarlı ve kararlı bir şekilde öğretmeliyiz. Ne ekersek onu biçeriz, unutmamak lazım.
YanıtlaSilSabır belki de en çok ihtiyaç duyduğumuz şey çocuk büyütürken.. En önemlilerinden biri aynı zamanda.. Sevgi ve sabırla büyütürüz geleceğin yetişkinlerini..
SilVe gerçekten de ne ekersek onu biçeriz.. Çünkü çocuklara davranışlarımızla adeta bir ayna tutuyoruz...
sevgiler..:)
Çok faydalı bir yazı.Sabır birinci planda geliyor bizde:) Dikkat etmeli bu gibi durumlara,sevgilet
YanıtlaSilAslında çocukların çok çabuk büyüdüğünü, biraz zaman geçince anlıyoruz.. Bu yüzden bazen zor da olsa çocukluk döneminde yaşanılan sıkıntılara sabırla yaklaşmak gerek..
Silsevgiler..:)
kaleminize saglık cok guzel anlatmıssınız :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.. Sevgiler..:)
Silvery nice pics!!!thanks for stopping on my blog,now i follow you on gfc,instagram and pinterest i hope you follow me too!!kiss
YanıtlaSil