Sosyal Medyaya Göndermemeniz Gereken 7 Fotoğraf

Yaklaşan seyahatinizi sosyal medyaya duyurmak zararsız görünebilir ancak biniş kartınızın resmini yüklemek kocaman bir yanlış. Kişisel bilgilerinizi çevrimiçi yaparak, kendinizi riske atmış olursunuz.
Sadece bu değil, sosyal medyaya belirli resimler göndermek işinizi, ilişkinizi ve kimliğinizi de tehlikeye atabilir. Küreselleşme ile birlikte artık bazı suçlar da sosyal medya üzerinden gerçekleşmektedir. Ne gönderdiğini bilmek önemlidir.
Sosyal medyaya asla göndermemeniz gereken 7 fotoğraf  listesi.

1- Başkasından Duyulmaması Gereken Şeyler

Eğer kız kardeşiniz sizi hamile olduğunu veya nişanlandığını söylemek için aradıysa, sosyal medyada aynı şeyi heyecandan paylaşmayın. Eğer bu olay sizi doğrudan içermiyorsa, bu haberi paylaşmayın. İlk olarak ailenin bunu yapmasını bekleyin.

2- Doğum Belgesi

Kimlik bilgilerinizi sosyal medyaya göndermek, kaybetmeye eşdeğerdir. Sizi kimlik hırsızlığı riskine sokar. Kimlik Hırsızlığı Kaynak Merkezine göre, bu hükümet belgesinin yabancıların eline geçmesine izin vermek kalıcı zarar verebilir. Kimliğinizin temelini oluşturur ve diğer önemli belgeleri almanıza yardımcı olur. Gitgide moda olan çocukların özelini sosyal medyada paylaşmak ile bu durum oldukça endişe verici olmaktadır.

3-Uçak Bileti

Takipçileriniz adınızı zaten biliyor olabilirler ancak biniş kartınızı gönderirseniz, varış noktanızı da tanıyabilirler. PNR'ınız sosyal bir gönderiyle tehlikeye girebilir. Rezervasyon numaranıza ve evinizde olmayacağınız tarihlere bağlı olarak, suçlular evinizi yokluğunda soyabilir.

4- Para ve Kredi Kartı

Çek fotoğraflarını, kredi kartını veya banka kartını veya nakit parayı çevrimiçi olarak göndermek sorun yaratmaya neden olur. Bunu yapmak, tecrit edilme şansınızı arttırır. Ayrıca, banka adı gibi finansal bilgilerinizin bilgilerini veren resimler yayınlamayın.

5- İş E-Postaları

Şirketiniz herhangi bir yeni ürün veya fikir hakkında heyecan verici bir e-posta gönderdi ise, yapmanız gereken en son şey çevrimiçi olarak yayınlamak ve rekabetinizi bildirmektir. İşinizi kaybetmek için en kolay yöntemdir.

6- Sarhoş Geceden Hatıralar

Potansiyel işvereninizin görmesini istemediğiniz sosyal medyada asla bir şey yayınlamamalısınız. Elinizde bir bardak bira bulunan resim artık bir sorun olmamakla birlikte, sarhoş olduğunuzu gösteren tekrarlanan fotoğraflarınız hiç kimse üzerinde iyi bir izlenim bırakmayacaktır.

7- Piyango Bileti

Piyango bileti kazanacak kadar şanslıysanız, çevrimiçi olarak göndererek aleyhinize çevirmeyin. Suçlular barkodu kopyalayabilir ve ödülünüzü çalabilir.

Merhaba; Adım Sezgin KOYUN. Pazarlama bilim uzmanı ve İşletme doktora öğrencisiyim. Sosyal girişimcilik, tüketici davranışları, finans konularında çalışmalarım mevcuttur. İnstagram: http://instagram.com/sezgink1963 Web: https://www.sezginkoyun.com

Devamını Oku »

Tıp Fakültesi Öğrencisinin Kaleminden

Doktorluk...
Birçok gencin ve ailesinin gönlünde yatan meslek. Kimine göre hayat kurtaran kimine göre para basan bilim. Herkesin bilgi sahibi olduğu; ama içeriğinin birçoklarınca bilinmediği bu mesleği biraz yakından tanıyalım. Minimum 6 sene süren tıp fakültesi öğrencilik hayatını da ufak bir yazıdan ziyade parça parça anlatmak daha uygun olur.

Doktorluk, uzun bir bilgi birikiminin sonunda elde edilen bir kazanım olduğundan serüven olarak nitelendirilmesinde sakınca olmaz sanırım. Çünkü bu kadar meşakkatli bir yolculuğun yerine kullanılabilecek yegane kelimedir. Gelin hep beraber bu serüvene katılalım.

Tıp fakültesini kazanmanın ne derece zor olduğunu anlatırlar da anlatırlar; ama asıl önemli olanın bu fakülteyi kazandıktan sonra devam ettirebilme olduğunu pek kimselerden duymazsınız. Çünkü üniversiteye kapak attıktan sonra illa ki üniversite bitirilir düşüncesi tıp fakültesini kazanmaya çalışan gençlerin de akıllarında yer edinen bilgidir. Ama işin aslının öyle olmadığını ilk sınavdan sonra farketmeleri de pek yakındır.

Tıp kazandım sözüyle başlar her şey. Ailedeki yeriniz ve ailenizin toplumdaki değeri bu sözle ani bir artış kazanır. O sözün sahibinde hafif bir göğüs kabarması, kolların vücuttan uzaklaştırılarak yürünmesi ilk dikkat çekici noktadır. Hatta bu grubun bir kısım üyeleri soluğu ömrünün çoğunu yaşayacağı o hastane koridorlarında alır. Tıp kazandım ben deyip doktorlar ile beraber ortamlara girmeye çalışır.

Kayıtlar yapıldıktan sonra okulun başlayacağı gün sabırsızlıkla beklenir. Nihayetinde o gün geldiğinde tıp fakültesine öyle bir giriş yapar ki kendisi bile inanmaz ilkin. Beyaz önlüklü, stetoskoplu büyüklerini görünce de Allaaah tam da hayallerimdeki gibi naralarını gizlice içine atar. İlk hafta içerisinde kendisine hediye edilen önlükle ettiği hekimlik andından sonraki havası 20 yıllık profesörlerde bile yoktur.

Dersler başlar ve en öndeki yerler kapılmaya çalışılır. İtina ile defterler kalemler çıkartılır ve hoca beklenir. Hoca gelip ders anlatmaya başladığında ise aklına bir şey takılır. Hocam her şeyi anladım da şu membran ne demek sorusunu sorduğunda ise hocanın yüzünde tarifsiz bir gülümseme oluşur. Oğlum onu anlamamışsan zaten hiçbir şey anlamamışsın demek, hücre zarı anlamına geliyor membran dedikten sonra sınıfın gülme odağı olduğunuz aşikâr olur :)

Günden güne ön sıralardaki doluluk oranı azalmaya ve arka sıralarda boş yer bulmak umuduyla erkenden okula gelinmeye/yahut hocalar anlatmasını bilmiyor diyerek derslere gelinmemeye başlanır. Sınav haftasında notların anlaşılamaması, önünde 50-60 adet notun olması, eski sorular ile konular arasında bir bağlantı kurulamaması gibi sebeplerden öğrencinin o eski havası yavaş yavaş sönmeye başlar. Sınavdan aldığı kötü nottan sonra da bir dahaki komiteye günü gününe [tıp fakültelerinde uygulanan sınav sisteminin adı] diyerek azimle sarılmaya başlar yeni derslere; ama çok zaman geçmeden yine aynı bahaneler üretilerek sonraki komiteye ertelenir hayaller ve bu sonraki komiteler de yıllarca devam eder, gider.

Tıp fakültesinde kadavra, kadavra sözü sürekli herkesin dilinde olduğu gibi aynı zamanda 1.sınıf öğrencisinin de dilinden düşürmediği sözlerden biridir. Nihayet sene sonu yaklaştıkça Anatomi denen dersin gelmesiyle öğrencileri güzel bir heyecan sarar. Kemiklerden başlanılarak vücudun her bir yeri öğretilmeye başlanacaktır; ama kadavra görmeye o kadar hevesli olanlar ya kadavranın o tıp fakültesi içinde olmayışından ya da kadavranın o halini gördükten sonra tekrardan görmek istemeyeceklerinden heveslerinden vazgeçerler. Zira kadavra görmenin eğitici olabilmesi için yeterli miktarda olması ve küçük öğrenci gruplarında gösterilmesi gerektiğinin bilinci yerleşmeye başlanmıştır.

Tıp fakültesinin olmazsa olmaz dersi Anatomi'nin en zevkli yanlarından birinin kullanılan dil olması, öğrenciye kaybettiği havayı yeniden sağlar. Hele ki 'sulcus tendinis musculi flexoris hallucis longi' sözünü diline dolamaya başlamışsa bilin ki artık o öğrenci eski havasına tekrardan kavuşmuştur.

İlk üç sene hasta görmeyen öğrencilerin yıllarca teorik bilgiyle kafalarına bir şeylerin sokulmaya çalışması da şunu gösterir ki, tıp kazanmak için gerekli matematik, fizik, geometri gibi sayısal derslerin; tıp okumak için neredeyse hiçbir öneminin olmadığı ve çoğu bilginin ezberci bir mantıkla öğrenildiği gün yüzüne çıkartılmayan bilgilerdendir. Öğrenci kafasına yüzlerce sınıflandırmayı sokmaya çalışırken en ufak bir rahatsızlıkta ne yapacağını bilememesi de düşündürücüdür. Neyse ki 4.sınıftan itibaren hastalar ile iletişime geçilmesi sebebiyle az çok bu sorunlar yine eskisi gibi kabuklarına çekilir ve öğrenci yine her ortama uymaya çalıştığı gibi bu ortama da kısa süre içinde uyar.

Tıp fakültesinin ilk üç senesi hakkında kısaca anlattığım Sosyal Medya Kafe'deki ilk yazımın sonuna geldim. Sonraki yazımda stajyerlik ve sonrasından bahsedinceye dek, hoşçakalın :) Sağlıcakla kalın :)

Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım.Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Kitap Okumaya Başlamak

Merhaba dostlarım,
Uzun zamandır üstünde durmak istediğim "kitap okumaya başlamak" konusunu bugün kaleme almak istedim. Çoğu insan ki ben onlardan biriyim okumaya çocukluktan değil de lise çağına geldikten sonra başlıyor ki bu büyük bir sıkıntı çünkü küçük yaşta okumaya başlamak büyürken çoğu sorunu ve soruyu daha iyi anlamasına güçlü bir şekilde yardım eder.

İnsan okudukça bir şeyleri öğrenmeye başlar ve aslında ne kadar az şey bildiğini okudukça öğrenir. Bir gün karar verip “Artık kitap kurdu olacağım!” dedikten sonra daha kitabın ilk 10 sayfasında bırakıp kitabı bir kenara atmak olası bir durum. Bunun tek sebebi “kitap kurdu” olmak istemekte. Evet güzel bir istek ama işin içine girince kitapların pek kolay bitmediğini görüp vazgeçeriz. Peki nasıl mı başlayacağız? Cevabı işte bu; En başta geçmişte ne kadar kitap okudum sorusuna cevap verelim. Hiç mi? Veya “İlkokulda bir şeyler okudum işte ya!” mı? O zaman hemen bir kısa hikaye kitabı alalım. Aldık mı efendim? Tamamdır şimdi ilk hedefimiz başta da dediğim gibi “kitap kurdu” olmak değil elimizdeki kitabı bitirmek.

İlk kitabınızı ne kadar sürede bitirdiğinizi yarım saatte ne kadar sayfa okuduğunuzu gözlemleyin böylece bu sizin için ilerleyen günlerde bir motivasyon kaynağı olur. Öyle ilk kitabınızı çok uzun sürede bitirdiğinize yarım saatte 5-6 sayfa okuduğunuza bakmayın alışacaksınız. Zaten ilk kitabınızı bitirmiş olmanızın verdiği bir heyecan ile hemen aynı gün içinde diğer bir kitabı okumak isteyeceksiniz ki okuyun! O heyecanla biraz okuyun sıkılınca zorlamayın ve bir süreliğine bırakın hiç bırakmamak için. Aklınıza “Yahu insanlar neler neler okuyor ben hala 100 temel eser okuyorum” diye bir düşünce gelebilir ama unutmayın kitabın ne olduğu çok da önemli değil yeter ki okuyun biraz zaman geçince kitap kurdu arkadaşlarınızdan bir farkınız kalmayacak. Haftada en az iki hikaye kitabı bitirmeyi hedefleyin vee bir ayın sonunda 8 kitap bitirmiş olacaksınız. İlk ay böyle 8 kitapla bitti. İkinci ay böyle olmamalı tabi ki eğer okumaya alıştığınızı düşünüyor ve hızlandığınızın farkına vardıysanız biraz daha farklı ama yine sizi okumaktan soğutmayacak kitaplara göz atabilirsiniz. İlgilendiğiniz konuya göre değişiklik gösteren araştırma kitapları okuyabilirsiniz. İkinci ay hedefimiz haftada 3 kitap bitirmek olacak. Bu kolay çünkü okuduğumuz kitaplar ağır ve çok uzun olmayacak. İlk iki ay sadece kitap okumaya alışmak içindir.

Daha sonrasında Dünya Klasiği kitapları okuyup bitireceksiniz zaten. Okudukça büyük ihtimalle içinizde bir şeyler yazma isteği doğacaktır ve eski birikimlerinize dayanarak ve onlardan ilham alarak sizde bir şeyler yazabilirsiniz. Ne kadar çok okursak o kadar fazla değişiklik gösterir, konuşmamız ve duruşumuz. Arkadaşlar içinde okuduğun kitaplardan konuşmak kadar güzel bir şey daha yok sanırım. Okumaya alıştıkça tabi ki sadece roman hikaye tarzı kitap okumak dışında ansiklopediler dahi okuyabiliriz. Çok zor gibi görünen çoğu şey aslında biraz disiplin ile kolay hale gelebiliyor. Her gün okuyun az veya çok bunun bir önemi yok yeter ki okuyun ve öğrenin. Eğer sizde konuşurken aynı kelimeleri kullanıp durmaktan ve aynı kelime gruplarını kullanmaktan sıkıldıysanız okuma vaktiniz gelmiş demektir e okuyorsanız da biraz daha fazla okuyun. Unutmayın hiç bir şey için geç değil. “Şimdiden sonra başlasam ne olur kitap okumaya” gibi bir bahane uydurmayın. Kitap okuyarak geçirdiğiniz her zaman en kıymetli zamanınızdır. Ha bir de unutmadan ekleyeyim; Kitap okuyacağınız yer nasıl olmalı ? Elbette bir çalışma masasında okumak psikolojik olarak kitabı bir çalışma aracı olarak görmemize neden olur.

Çocukluktan beri gelen bir inançtır bir de bu kitabı ders olarak görmek. Evet kitaptan dersler çıkarırız bir şeyler öğreniriz falan ama okulda ki bize sıkıcı gelen dersler ile aynı değildir bunlar. Rahatça oturup veya isteğinize göre biraz uzanabileceğiniz rahat koltuk seçmeniz kitaba kendinizi kaptırmanız için çok faydalı olacaktır. İsteğe göre kitabı bir masaya koyup okuyabilirsiniz fakat benim tercihim rahatlıktan yana olduğu için masada okumayı pek tercih etmiyorum. Kitap okurken dikkatimizin dağılmaması da oldukça önemlidir bu yüzden biraz teknolojiden uzak kalmak kitap okumayı sevmemize yardımcı olabilir. Unutmayın sosyal medyada paylaşmak için okumuyoruz. Okumak için bilmek için okuyoruz. Keyifli okumalar dostlarım.

Okumuş olduğunuz makale www.yasinkoca.club (Bu alan adı kapalı olduğu için link kaldırılmıştır.)yazarı tarafından, sosyalmedyakafe.com için hazırlanmıştır.

Konuk Yazarımızın " Kitap Okumaya Başlamak " Makalesini Beğendiyseniz,Aşağıdaki Sosyal Ağ Butonları Sayesinde Paylaşabilirsiniz.

💕⃕

Devamını Oku »

Tiroid Bezi Nedir, Ne İşe Yarar ?

Hoş geldin sayın okur ve okur adayı

Hepimizin illa ki bir yerlerden duyduğu, gördüğü veya okuduğu bir organdır tiroid bezi; ama çoğumuz sadece bu bezin şişmesini, hastalanmasını duymuşuzdur [Guatr]. Ama gel gör ki ufak tefek bir bez olan tiroid bezinin vücuttaki görevleri saymakla bitmez.

Tiroid Bezi Nedir ve Ne İşe Yarar ?

Adem elması denen boyundaki sert çıkıntının hemen altında yer alan 15-20 gram ağırlığında ufak bir bez. Başlıca T3 [triiyodotronin] ve T4 [tiroksin] denen tiroid hormonlarının salgılanmasını ve depolanmasını sağlar. Çoğunluğunu [ %80 ] T4 oluştursa da hücreye geçişi olmadığından vücudun bazı bölgelerinde T3'e dönüşerek etkisini gösterir.

Tiroid bezi salgıladığı bu hormonlarla vücudun neredeyse her yerine etki etmektedir. Metobolizmanın düzenlenmesinde, kalp atım hızında, hafıza üzerinde, vücuttaki kolesterol dengesinde ve daha birçok görevde etkindir. Beynin hipotalamus bölgesinden TRH denen bir hormon salgılanır ve bu da beynin hipofiz bölgesinden TSH denen tiroit hormonlarını salgılatacak hormonu uyarır. Hipofizden salgılanan TSH da tiroid bezine gelip tiroid hormonlarını salgılatır.

Hipotalamus'tan TRH salgılanır →→Hipofizi uyarır →→Hipofizden TSH salgılanır→→Tiroid bezi uyarılır→→Tiroid bezinden de tiroit hormonları salınır ve etki edeceği yere taşınır.

Böylesine karışık bir metabolizma vücut içinde sayısız defa tekrarlanırken bu yolların herhangi birinde meydana gelen bir sorun tiroid bezi hastalıklarının ortaya çıkmasına neden olur. Mesela ;

Beyninizin hipofiz bölgesinde bir sorun çıktı ve çok fazla çalışmaya başladı. Gereğinden fazla TSH salgılamaya ve gereğinden fazla uyarıyı tiroid bezine göndermeye başlar. Bir bakarsınız ki kanınızda tiroid hormonları pik yapmış ve kalbiniz diğer insanlardan daha fazla atmaya başlamış. Çok daha gergin, hızlı konuşan, çokça terleyen, ellerinde titremeler olan bir insana dönüşüvermişsiniz. [Bu söylediğim özellikler sadece bu hastalığa bağlı olarak ortaya çıkmaz, yanlış anlaşılmasın]

Ya da tiroid bezinizde bir sorun vardır yeteri kadar hormon üretemiyordur. Çünkü siz iyot yönünden yeteri kadar iyot almamışsınızdır. [İyot, tiroid hormonlarının oluşabilmesi için mutlaka gereklidir]. Kanda tiroid hormonlarının az olduğu uyarısını alan beyin, habire TSH salgılamaya çalışır; ama ne yazık ki tiroid hormonları oluşmadığı için istediği kadar fazla çalışsa bile hormonlar üretilemez. Bu sefer de çok daha mayışmış, yavaş konuşan, yavaş hareket eden bir insana dönüşmüşsünüzdür.

Her iki hastalıkta da TSH artmasına rağmen sorun farklı yerlerden kaynaklandığı için farklı klinik semptomlarla hastaneye başvurabilirsiniz.

Hipertiroidi Nedir ve Hangi Semptomlarla Ortaya Çıkar ?

Hipertiroidi, adından da anlaşılacağı üzere kandaki tiroid hormonlarının gerektiğinden daha fazla bulunması halidir. Eee haliyle bu kadar fazla hormonun da etkileri tüm vücutta farklı farklı görülmeye başlanır.

1. Kalp atım hızınız artar

2. Çoğunlukla bir sinirlilik havası hakim olur bedeninizde

3. Sıcağa karşı tahammülsüzlük gelişebilir.

4. Metabolizma hızlandığından kilo kaybı yaşarsınız.

5. Terlemede bir artış başlar artık sizde.

6. Ellerinizde titremeler artmaya başlar.

7. Tüm bunlar ister istemez uykunuzu da etkilemeye başlar ve uyku bozukluğunuz ortaya çıkar.

Bu ve buna benzer birçok semptom genellikle tiroid hormonlarının fazla bulunmasından kaynaklanır.

Bir de bunun tam tersi durumda yani tiroid hormonlarının azaldığı durumda ise genellikle burada yazdığım semptomların tersleri gözükür. Yani ;

Kilo almaya, soğuğa karşı bir tahammülsüzlük göstermeye, hayatı daha çok yavaş yaşamaya başlar; depresyona, unutkanlığa, kabızlığa, yorgunluğa merhaba dersiniz. Bir de kadınsanız, adet dönemi düzensizlikleri ve adet kanamalarında artışla hayatınız daha da kötüye gidebilir.

Tüm bunlardan sonra insan düşününce Yaratıcı mekanizmayı ne kadar da mükemmel yaratmış demekten kendini alıkoyamıyor. Bir baksanıza vücutta meydana gelen bir değişikliği yerine koymak için hormonlar nasıl da çalışıyor. Stresli bir durumda size gerekli enerjiyi sağlamak için onlarca hormon salgılanmaya başlar (ki bunlardan biri de tiroid hormonlarıdır) ve vücut mekanizmasını düzeltmeye çalışır. Beynin bir kısmı hipofize emirler yağdırır, hipofiz de aldığı emirleri ayrı ayrı elçiler göndererek görevi yerine getirecek organları uyarır. Bir elçi tiroid bezine emri ulaştırır, bir elçi ta böbreğin üzerinde yer alan bir beze fermanı ulaştırır. Elçilerden alınan fermanlar kendi içlerindeki komutanlara ulaştırır ve her bir komutan kendi taburuyla göreve gider. Kimisi kan şekerini yükseltir, kimi kalp atım hızını artırıt, kimi göz bebeğini büyütür, kimi metabolizmayı hızlandırır, kimi hızı artan bu metabolizma sonucunda ortaya çıkan ısıyı atmak için terlemeyi kontrol eder ve hepsi bir intizam içerisinde kendilerine verilen emirleri yerine getirir. Gel de Yaratıcı'nın bu sanatı karşısında şaşırıp kalma öyle değil mi ?

Tiroid bezi hakkında bahsedeceklerim bunlar şimdilik. Uzun zamandan sonra aramıza dönen Sibel Hanım'a geçmiş olsun dileklerimle, hoşçakalın, sağlıcakla kalın..

Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu...(Blog kapalı olduğu için link kaldırılmıştır.) Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Tercih Döneminde Dikkat Edilmesi Gerekenler - Tıp Tercihi

Zorlu bir senenin ardından birçok öğrenciyi şu an saran bir telaş var. Tercih dönemi, hangi üniversitede hangi bölümde hayatımı şekillendireceğim düşüncesi... Konunun uzmanı olmadığımdan her bölüm hakkında fikir belirtemem; ama 5 yıllık tıp eğitiminin bana gösterdiği tecrübeleri sizlerle paylaşarak tercih döneminde dikkat edilmesi gerekenler konusunda az da olsa yardımcı olabilirim. Tabi tıp ile ilgili branşta...

Birçok gencin ve/veya ailenin en güzel hayalidir doktor olmak/evladını doktor olarak görmek. Hayallerin mesleği olan bu bölüm neden bu kadar popüler oldu?

A. TIPI NEDEN TERCİH ETMELİSİNİZ ?

1. Günümüz Türkiyesinde her şeyden öte tutulan bir durum vardır. O da gelecekte emin adımlar üzerinde durup duramayacağı [çoğunlukla maddiyat yönüyle]. Tüm meslekler arasında da geleceği en garantili meslek tıp olduğundan bu bölümü tercih etmelisiniz. [Üniversiteyi bitirdikten sonra işiniz hazırdır ve direkt olarak atanabilirsiniz.]

2. Maddi yönden biraz bağımsız bir insansanız ve çok sayıda ihtiyacınız bulunuyorsa bunlar için gerekli para konusunda daha az derdinizin olacağı bir bölüm varsa bunlardan biri de tıp olacağından bu bölümü tercih etmelisiniz. [Ortalama 3 bin tl nin üzerinde bir maaşınız olur]

3. Saygınlık bakımından insanlarımızın en çok saygı gösterdiği kişilerin başında doktorlar geldiğinden bu bölümü seçmelisiniz. [Eş, dost, akraba arasındaki popülerliğiniz tavan yapacaktır]

4. Duanın gücüne inanıyorsanız birçok insanın dualarında yer alacağınızdan emin olabileceğiniz en öndeki bölümlerden biri tıp olduğundan bu bölümü tercih etmelisiniz.

5. Sayenizde birçok ailenin yüzündeki gülümsemenin nedeni olmanın avantajını en fazla göreceğiniz bölüm tıp olacağından bu bölümü tercih etmelisiniz

6. Tıpın beraberinde getirmiş olduğu bir özellik de disiplin olduğundan daha düzgün bir hayat yaşamak istiyorsanız [ayrıca sorumluluktan kaçmamayı] bu bölümü tercih etmelisiniz

7. Yabacı dilinizi geliştirmek istiyorsanız ve bu durum zorunlu olmadıkça öğrenemiyorsanız TUS [Tıpta Uzmanlaşma Sınavı] u geçebilmek için TıpDil/YDS [Yabancı Dil Sınavı] sınavlarından en az birini vereceğiniz bölümlerden biri tıp olduğundan bu bölümü seçmelisiniz.

B. TIPI NEDEN TERCİH ETMEMELİSİNİZ ?

1. Tıp, normal eğitim süresi en az 6 yıl olan ve ardından uzmanlık süresinin de ortalama 4-5 yıl olduğu bir bölümdür. Yani bir dalda uzmanlaşmak istiyorsanız minimum okumanız gereken süre 10 yıldır. Ki ilk 6 senedeki eğitim herkes için zorunlu olduğundan uzman dahi olmazsanız en az 6 sene okumanız gerekir. Bu kadar uzun süreli bir bölümü her insan kaldıramayacağından tıpı tercih etmemelisiniz.

2. Maddi yönden ilk 5 sene ister istemez sorunlar yaşayacağınız bir bölümdür. Nerden çıktığı belli olmayan bir fısıltı halinde tüm ülke genelinde yayılanın aksine tıp öğrencileri sadece 6.sınıfta maaşa bağlanır. İlk 5 sene bırakın maaşı burs bulmakta dahi büyük sorunlarla karşılaşabilirsiniz. [Zaten sen tıp okuyorsun herkes sana destek çıkıyordur denile denile çaldığınız kapılardan eli boş dönmeniz pek büyük bir ihtimaldir] 6. sınıfta verilen cep harçlığının maaş diye nitelendirilmesine bakmayın. Zira verilen para 370 tl gibi bir para. Bu kadar zahmet içerisinde bir de maddi yönden sıkıntı yaşamak istemiyorsanız tıpı tercih etmemelisiniz

3. Uzmanlığınızı bitirip göreve başladığınızda dahi hayalini kurduğunuz o maaşa sahip olacağını düşünüyorsanız yanılacağınız bölümlerin başında tıp geleceğinden bu bölümü tercih etmemelisiniz. [Genel Cerrahi de yard. doç. hocamızın maaşı 6 bin tl ydi.]

4. Saygınlık kazanırsınız kazanmasına; ama nedense birçok insanın otomatikmen kendini küçük görmeye başladığı bir alana da girebilirsiniz. Yani sizin tıpta okuduğunuzu öğrenen birçok insan direkt olarak -altta kalmamak için midir bilmiyorum- benim yiğenim de kuzenimde eniştemin kızı da tıp okuyor diyaloğuyla karşılaşmak istemiyorsanız -siz ne kadar öyle düşünmeseniz de çevrenizdeki bazı insanların gözünde kibirli bir varlıksınız- tıpı tercih etmemelisiniz.

5. Tıpta okuduğunuzu öğrenen topluluktan en az biri size bedenindeki rahatsızlığı söyleyip tanısını koymanızı ve tedavisinin ne olduğunu yazmanızı isteyecektir. Bilmiyorum, daha öğrenmedik sözünün ardına da en fazla üç sene saklanabileceğiniz için toplum tarafından aşağılanabileceğiniz bir bölüm de tıp olduğundan bu bölümü tercih etmemelisiniz.

6. Yaralanma, ciddi hastalık, ölüm gibi tehlikelerin sizi beklemesini istemiyorsanız tıpı tercih etmemelisiniz.

7. İlk 5 senenin sonunda intörn olarak nitelendirilirsiniz ve 12 ay boyunca nöbetlerle, köle gibi çalışmakla yükümlü olacağınız bölümlerin lideri olan bir durumla karşılaşmak istemiyorsanız tıpı tercih etmemelisiniz.

8. Yıldan yıla artan sağlıkta düzenlemeler (!) adı altında doktorların birçok hakkını elinden alan yaptırımlara maruz kalmak istemiyorsanız tıpı tercih etmemelisiniz.

9. Her sene kontenjan artışı olduğu halde kaliteli bir eğitim de aynı oranda düştüğü ve 6 senenin sonunda tabiri caizse niteliksiz bir doktor olmak istemiyorsanız bu bölümü tercih etmemelisiniz. [Birçok üniversitede kontenjan sorunu yüzünden öğrencilerin sınıfta yer bulamadığı, bazen ayakta durup ders dinlemek zorunda olduğu gerçeğini unutmayın. Ve 250-300 kişilik bir sınıfta anlatılan dersin ne kadar verimli olabileceğini varın siz düşünün. Twitter da #TıptaKontenjanSorunu hastagi altında öğrencilerin ve hocaların değerlendirmelerini öğrenebilirsiniz]

10. Üniversiteye başlarken ki hayallerinizin daha ilk aşamada suya düşeceği, stres dolu günlerin kapınızdan ayrılmayacağı [ki saçlarınız bu süreçte ilk feda edilen yapınızdır] öğrenci olup ders çalışma ritüelinin ayrılmaz bir parçanızın olacağı [tıpta profesör dahi olsanız kendinizi sürekli güncellemeniz gerekir], tatil günlerinizin artık yavaş yavaş son bulacağı [son iki yıllık eğitim içindeki toplam tatil süresi yaklaşık bir aydır. Yani 24 aylık eğitimin 23 ayını siz çalışarak -öğrenci vasfıyla- geçireceksiniz] alan tıp olacağından bu bölümü tercih etmemelisiniz.

11. Unuttuğunuz veya bilerek yaptığınız bir hatadan sonra çok büyük miktarda tazminat davalarına maruz kalacağınız bir bölüm tıp olduğundan bu bölümü tercih etmemelisiniz. [Bir hocamız anlatmıştı. Yenidoğan bir bebeğin rutin kontrollerinde yaşama daha fazla tutunamayacağı birkaç gün sonra öleceği ailesine söylenmiş. Ailesi de tamam, doktor bey bari evladımızın son günleri hastanede değil de evde geçsin deyince doktor kabul etmiş ve bebeği aileye verip göndermiş. Sonraki günlerde ise hakkında tazminat davası açıldığını öğrenmiş. (300 bin tl) Sebebi ise o ailenin doktor bebeğimizi eve götürmemiz konusunda ısrarcı olmasaydı götürmeyecektik ve evladımız ölmeyecekti savı. Doktor da yazılı bir onam almadığından bu cezayı ödemek durumunda kalmış]

Son zamanlarda hayallerinizdeki bu mesleğin neden tercih edilmemesi gerektiği konusunda yazılabilecek sebeplerin çoğaldıkça çoğaldığını göz ardı etmeyin. Sonraları ise vazgeçmek istediğinizde iş işten çoktan geçmiş olabilir. [4.sınıfta okulu bırakıp yeniden sınava hazırlanan öğrenciler bile var].

Tercih dönemi, belki de en stresli dönemlerden biridir. Çünkü bundan sonraki geleceğinizi belirleyecek kararı verirsiniz. İnce eleyip sık dokumayı unutmayın.
Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu...(Blog kapalı olduğu için link kaldırılmıştır.) Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Kalp Dile Geldi - 2

Allah’ın selamı üzerinize olsun ey ademoğlu !!!

Önceki yazımda ben, yani kalp, dile gelip Rabbimin izin verdiği ölçüde kendimi biraz tanıtmaya çalışmıştım. Uzun süreden beridir sesimin çıkmamasına aldırış etmeden beklediğiniz için kaldığım yerden yine dile gelip kalple ilgili bazı bilgileri vermeye devam edeceğim. Ama henüz okumamış olanlar veya yeniden hatırlamak isteyenler için ŞURAYA bakmanızı öneririm.

Boyutlarımın küçük olmasına bakmayın. Tüm vücudun beslenmesi, soluması, artık ürünlerinin atılabilmesi için olmazsa olmaz gereksinim benden güç alarak, tabi ben de Rabbimden güç alıyorum, pompalanan kan. Ve bu kan aort denen ana atardamar aracılığıyla tüm vücuda dağılır.

Ben her ne kadar vücudu beslesem de benim de beslenebilmek için yaptığım bazı davranışlarım var. Mesela ;

Vücuda gönderdiğim kanın bir kısmı benim üzerimde seyreden ufak ve karmaşık birtakım kan damarları aracılığıyla [koroner arterler] beslenmem sağlanır. Ve bunlar -ki temel olarak üç tanedir- benim tüm kas tabakalarımın içerisinde dağılarak her kısmımın beslenmesi görevini üstlenir.

Sizlerin kalp krizi olarak bildiğiniz hadise de aslında beslenmemin önündeki engellerden kaynaklanır. Eğer beni besleyen bu damarlarda belirli bir düzeyi aşan tıkanmalar olduğunda işlev görmem son derece zahmetli bir hâl alır ve ben artık çalışamaz duruma gelirim. Hastaneye gittiğinizde size basit gelen; ama olmazsa olmaz şey bulunduğum vücuda çiğnetilerek verilen aspirin. Bu aspirin sayesinde tekrardan çalışabilmem mümkün olabilir.

Ey Ademoğlu

Sizlerin kullandığınız meşhur bir söz vardır :

İnsan, para kazanmak için sağlığını daha sonra da sağlığını kazanmak için de parasını kaybeder.

Birçoğunuz, bu dünyaya gönderildikten sonra para sevdasıyla o kadar çok meşgul oluyorsunuz ki gözünüz başka hiçbir şeyi göremez duruma geliyor. Sonrasında da kazandığınız paraları bozulmaya başlayan sağlığınızı tamamen bozmaya harcıyorsunuz. Yağlı yiyecekleriniz, tatlıya düşkünlüğünüz, kırmızı et sevdanız gibi birçok olumsuzluklar tüm vücudu etkilediği gibi beni de etkilemekte. Yükselen kolesterol seviyesi, aynı zamanda damarları tıkamakta ve bu da dolaylı olarak beslenmemi azaltmakta. Kısacası elinizden kayıp gitmeden sağlığınızın kıymetini bilin. Yoksa daha sonraları çok ama çok dövünürsünüz.

Rabbimden aldığım müsaade bu kadar. Belki başka bir gün başka bir organın dillenmesine izin verilir ve sizler de ne kadar muhteşem bir şekilde yaratıldığımızı anlarsınız.

Sağlıcakla kalın ey Ademoğulları :)

Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu...(Blog kapandığı için link kaldırılmıştır.) Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Kalp Dile Geldi - 1

Kalp, vücudumuzun motor gücü, pompalama makinesi gibi isimlerle adlandırılsa da bir de kendisinden dinleyim ne olduğunu. Düşünün kalp dile gelse ne der acaba bizlere ?

Allahın selamı üzerinize olsun ey ademoğulları !

Ben sizin kullandığınız dilde genellikle kalp diye bilinen organım. Bugün dile geldim ve kendimi tanıtmaya çalışacağım sizlerin huzurunda. Kalp, nasıl dile gelir diye merak ediyorsanız sabredin. Birazdan anlamaya başlayacaksınız.

Tıp dilinde, Latince'de, 'cor' diye ya da eski Yunanca'da 'kardia' diye adlandırılırım. Ne pek ağır [kalp, ortalama ağırlık olarak cinsiyetler arası, spor yapıp yapmama gibi değerlerden etkilense de 200-350 gram civarındadır] ne de pek büyük [ortalama olarak bir kişinin yumruğu kadardır] bir organ sayılsam da Rabbimin verdiği görev sonucunda vücudunuz için olmazsa olmaz benim. Çok büyük konuştuğumu sanıyor olabilirsiniz; ama haklı olduğumu kendimi tanıtınca göreceksiniz.

Rabbim, beni çok korunaklı bir alana koymuş. Rahat atabilmem, hareket edebilmem ve çevresel etkenlere karşı korunabilmem amacıyla çevreme bir zar [perikard] yerleştirmiş. Hemen önümde akciğerlerin sağ ve sol kısımları [lob] yer almış ve onların üzerinde de kemikten bir kale, göğüs duvarı [costalar ve sternum] inşa etmiş. Kalenin üzerinde güçlü kas [pektoral kaslar], yağ ve bağ dokusu ve cilt tabakalarıyla desteklemiş korunaklı yerimi.

Boyutum az, ağırlığım küçük olsa da kalp diye dillendirilen ben 4 farklı bölüme ayrılıyorum. Vücutta gezinen tüm kirli kanın toplandığı sağ kulakçık [right atrium] bu kulakçığın kasılmasıyla kanın akciğerlere gitmeden önce depolandığı yer diyebileceğim sağ karıncık [right ventricle], akciğerlere gidip temizlenen kanın geldiği sol kulakçık [left atrium] ve temiz kanın tüm vücuda pompalandığı sol karıncık [left ventricle]. Hem öyle güzel yaratmış ki Rabbim beni kirli kan ile temiz kanın karışmaması için kulakçıklar arasında bir duvar [atrial septum], karıncıklar arasında da başka bir duvar [ventriculer septum] koymuş. Böylece sağlıklı bireylerinizde temiz kan ile kirli kan birbirine karışmadan benim içimde bir döngü halinde dolaşabiliyor.

NOT: Benim temel görevim kanı vücuda pompalamak olsa da başka görevlerim yok sanmayın. Ama şu an için bunlardan bahsetmeyeceğim. Sadece temel görevim hakkında bilmediklerinizden konuşacağım.

Siz insanoğlu beni çoğu zaman hatırlamaz hatta anlamaz bir halde yaşamınızı sürdürüyorsunuz; ama bana emredilen kan pompalama görevi bile muhteşem sayılarla ancak ifade edilebilir. Gelin sizlerle ufak bir hesap yapalım, ne dersiniz :

Türünüzün yetişkinlerinde ortalama bulunan kan miktarı 5 litre civarındadır ve bu miktar bir dakika içerisinde  benim tarafımdan vücutta dolaşım sağlar. Ben ortalama her atımda yaklaşık 70 ml temiz kanı pompalarım ve sizlerin de ortalama kalp atım sayınız 72 defa olsa 5040 ml kan bir dakika içerisinde tüm vücuda pompalanır. Benim gecem gündüzüm olmadığından gününüzün her anında ben çalışırım ve bu da günlük olarak yaklaşık 7200 lt kanı [hatta daha fazlasını] vücudunuzun her yerine ulaştırmak demek. Günde 100 binden fazla defa attığımı da unutmayın sayın. Düşünün ki koskocaman yıllarınızın içerisindeki bir günde ben bu şekilde çalışıyorum. Şimdi unutmazsınız artık beni değil mi ?

Bir de benim gönderdiğim kan, damarlar aracılığıyla vücudunuzun her yerine ulaştırılmaya çalışılır ki her taraf kan ile beslenebilsin. Peki hiç düşündünüz mü acaba ? Vücudunuzdaki damarların ne kadar uzunlukta olduğunu ?

Sizin türünüzün düşünenleri şöyle bir ifade kullanmışlardı :

Vücuttaki tüm damarları çıkartıp uç uca ekleme gibi bir imkân olsaydı bir insandaki damar uzunluğu dünyanın çevresinde üç tur atardı. [Dünyanın çevresi 40 bin km dir yaklaşık olarak. Bu da demek oluyor ki tüm damarların uzunluğu 120 bin km] Rabbim vücudu o kadar güzel yaratmış ki bu 120 bin km lik uzunluğa sahip damarlar birbirine dolanmadan, birbirinden kopmadan vücut içinde intizami bir şekilde yer alıyor. Ne kadar da muhteşem değil mi ?

Ey Ademoğlu !

Kendimden daha yeni yeni bahsetmeye başlamışken bile ne kadar harika yaratıldığımı anlamaya başlamışsındır artık sanırım. Ama bir yerlere ayrılma sakın. Dile gelmeye başlayınca susmam uzun sürer çünkü :)

Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu... (Blog kapandığı için link kaldırılmıştır.) Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Doktor Hataları ve Medya

Doktor Hataları ve Medya
Hani çoğu zaman haberlerde görürüz  şöyle bir durumu :

Olay, olay, olay… A şehrinde 2 ay öncesinde şu ameliyatı geçiren X.Y şahsının  karnında spanç [gazlı bez] unutuldu. Karnındaki ağrı şikayetiyle hastaneye tekrardan başvuran X.Y, doktorlar karnımdaki gazlı bezi çıkartmayı unutmuşlar. Karnımın ağrısı bundanmış dedi. Bu kadar bariz bir ihmalin yapıldığı doktorlara gerekli mercilere başvurularak soruşturma açıldı. İlerleyen günlerde davanın seyrini tekrardan sizlere ulaştıracağız.

Hatta bazı haber spikerlerinin de kendi yorumlarını kattığı şu haberler de yok değil :

Zaten artık karında spanç kalmasına şaşırmıyoruz, kalmaz ise o zaman bunu haber yapacağız.

Burada o doktorların yanlışlarını savunmak değil amacım. Sadece özellikle de medyada yapılan bazı yargısız infazların bir de doktorların gözünden değerlendirilişini yazacağım. Tabi bunu anlatmanın en iyi yolu, gerçeklerden örnekler sunmaktan geçer.

Kadın doğum stajında iken birkaç kez ameliyata girme fırsatı buldum. Ameliyata sabah 8 gibi indik stajyer arkadaşlar olarak. Yaklaşık 10-15 dakika sonra ameliyatı yapacak hocamız geldi ve sterilite sağlandıktan sonra ameliyata başladı. 15-20 dakika sonra hocamız bize bir şeyler anlatmaya başladı. Şu yapı şöyle, bu yapı böyle diye. Arada da normal sohbetler geçiyor. Dün gece acil bir ameliyat nedeniyle eve geç gittiğini ve bu yüzden de sadece 4 saat uyuyabildiğini söyledi. Bugünkü programına baktığımda şunu gördüm :

Sabah yaklaşık 2,5-3 saat sürecek bir ameliyatın ardından yarım saat dinlenmesi var. Ardından yine 1,5-2 saat sürecek bir ameliyatı daha var. Öğle yemeğini yedikten sonra 3 saat kadar sürecek bir dersi vardı bizlere ve neredeyse hiç dinlenmeden girmesi gereken ağır bir ameliyat daha var. Ha bir de ameliyatta oturma gibi bir lüksünüz olmuyor kolay kolay. Çoğu zaman ayakta kalmanız gerek. Ki o hocamız ders anlatırken de oturmaz, sürekli hareket eder. Yani vaktinin çoğunu ayakta geçiren, yeteri kadar uyuyamayan, üst üste girmesi gereken birkaç ameliyatı olan bu doktorlar da birer insan. Eee bu insanların bir de ailesi var. Duygusal yönden de sürekli bir motivasyonun olması da söz konusu olmuyor. Acaba hata yapması normal mi değil mi böyle bir durumda.

Başta da dediğim gibi doktorun yanlış yapmasını haklı bir nedene bağlamak amacıyla anlatmıyorum bunu. Yargısız infaz yapan medyaya, sadece medyanın dediklerine göre hareket eden onlarca insana o doktorun da bir insan olduğunu, nasıl böyle bir hata yapabildiğini anlatmaya çalışıyorum.

Varın gerisini siz düşünün. İnsanları eleştirmeden önce az da olsa empati yaparak karşımızdakini düşünmek gerek değil mi ?

Empati yapabilme yetisini unutmamak temennisiyle :)
Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu... (Blog kapalı olduğu için link kaldırılmıştır.)Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Tıp Fakültesi Okumamak İçin 5 Neden

Uzun bir süreden sonra tekrardan aranızda olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Önceki yazılarıma genel itibari ile bakıldığında onlarda tıp fakültesinin güzelliklerini anlatan bir hava hakimdi. Bugün ise tıp fakültesi okumamak için 5 nedenden bahsedeceğim.

Tıp fakültesini okumaya başlamadan önce neden bu bölümü seçtiğinizi iyice düşünün. İş garantisi, para fazlalığı gibi konulardan ötürü seçiyorsanız muhtemelen 6.sınıfın sonuna doğru o güzelim saçlarınız dökülmüş, yüzünüzde kırışıklıklar cirit atmış, ruhunuzun huzurevi sakinlerinden farkı kalmamış ve dilinizde de hay bu tıp fakültesini seçenin cümlesi yer edinmiş halde bulursunuz kendinizi.

Tıp fakültesi uğraş alanı dünyanın en zor varlığı insan olduğu için azami derecede sabır, anlayışlılık ve empati konularını beraberinde getirir. Yüzü asık, bağırıp çağırmaktan başka bir bildiği olmayan, insanlara tepeden bakan bir doktorun hastasına faydasından ziyade zararı dokunacağı için bu değerler iyi bir doktorun olmazsa olmazıdır. Gerçi kendinde bu değerleri bulmayan insan sayısı az olduğundan şöyle bir örnekle kendinizi değerlendirebilirsiniz :

50'li yaşlarında size getirilen bir kadın hastanız var; ama kendisi tek kelime Türkçe bilmiyor. Aynı zamanda hastanın mental durumu [akıl sağlığı] aynı dilden konuşsanız bile düzgün cevaplar alamayacağınız bir halde. Temizlik yönünden hassas olmanıza rağmen hastanız tam aksine temizlik konusunda hiç hassas değil. Böyle bir durumda eğer ben hastamı Allah'ın izniyle tedavi edeceğim diyorsanız bilin ki bu değerler siz de vardır. Yok başka bir doktora gönderiyorsanız, amann nesi olacak ki deyip yüzeyel bir muayene yapıyorsanız bilin ki iyi bir doktor olabilmeniz sadece hayallerde olabilecek bir durumdur.

Tıp fakültesinin en zorlu kulvarlarından biri de sınıfı geçebilme halidir. Siz o kadar çok çalışıp milyonlarca kişinin girdiği bir sınavda ilk 10 bin içerisindeki yerinizi almanıza rağmen sınavlara çalışma döneminde ve sınav sonrasında açıklanan notunuzu öğrendiğinizde kendinizi gerizekalı hissedebilirsiniz. Çünkü günlerce çalışmanıza rağmen veya çalışmaya çalışıp da notları anlayamamanıza binaen böyle bir duruma düşmeniz gayet doğal bir sonuçtur. Ayrıca alttan ders alma ihtimali olmadığından tıp fakültesinde istenilen ortalamanın altında kalındığında koca bir sene sınıfı tekrar okumanız ise kaçınılmaz korkularınızdan olabilir.

Ben üçüncü sınıfta büte kaldığım dönemin o ızdırabı yaşadıktan sonra sınava girmiştim ve sınavın açıklanmasıyla büyük bir hüsrana uğramıştım. Çünkü sınıf tekrarına kalmıştım. O an evden üzerime bir şeyler alarak okula gittim. Sınavları açıklayan hocanın odasına gittiğimde 4,5 puan ile sınıfta kaldığımı öğrendim. Tabi resmi sonuçlar olduğundan da artık sınıfı geçebilme umudum kalmamıştı. Aileme, akrabalarıma, benden beklentisi olan insanlara ne diyecektim ki ? Ama her zaman desteğini esirgemeyen ailem sayesinde o sınıfta kaldığım dönemi atlatabildim. Aldığınız tüm burslar kesilir, başka hiçbir bursa başvuramazsınız, 3 sene beraber okuduğunuz arkadaşlarınızdan ayrılırsınız vs. durumlara alışabilmek de bazen epey uzun zaman alabiliyor.

Tıp fakültesi kız arkadaş gibidir. Sürekli ilgi ister, ilgi göstermeseniz bir güzel tribini atar ve siz öyle ulu orta şaşkın bir halde kalırsınız. Diğer fakülte öğrencileri gibi aktif bir sosyal yaşantınızın olmasını beklemek de nafile. Çünkü ortalama her 6 haftada bir sınavlarınızın ve sınavdan önceki iki hafta yoğun çalışma dönemi olması, saçlarınızın sakallarınızla birlikte bağımsızlığını ilan etmesine neden olabilir. Tipik bir dağ adamı gibi gözükebilirsiniz. Zaten günlük devam ettiğiniz okulunuz sabahın erken saatlerinde başlayıp ikindiye doğru bittiğinden hafta içi doğru düzgün bir aktivite yapmanız mümkün olmayabilir. Hafta sonları ve ekstra tatillerde de konuları yetiştirmeye çalıştığınızdan asosyal bir varlık olmanız içten bile değil. Tıp fakültesini tercih eden öğrenciler mi asosyaldir yoksa tıp fakültesi mi öğrencileri asosyal hale getirir muammasının bir ferdi olup gidersiniz.

Tıp fakültesi normal eğitim süresi minimum 6 sene olan bir fakültedir ve bu süre sonunda pratisyen hekim ünvanıyla mezun olursunuz. Bölümünüzü de bu sürenin sonunda gireceğiniz TUS [Tıpta Uzmanlaşma Sınavı] ta alacağınız puan neticesinde belirlersiniz. Ya da istediğiniz bölüm için gerekli puanı almak için insan dışı bir çaba sergilersiniz. Çünkü bu sınav zorluk olarak dünyanın en zor ilk 5 sınavı içerisinde yer alır.

TUS u kazandıktan sonra köle gibi çalışmanız gereken [birçok yer ve bölümde] 4 veya 5 senenin sonunda uzman bir doktor olursunuz. Tabi bu sürenin sonunda da para basacağınızı düşünüyorsanız hiç bu fikri aklınıza dahi getirmeyin. Çünkü üniversitede cerrahi branşların çoğunda görev yapan hocalarımızın ortalama maaşları 6 bin TL. Ve bu paranın bir kısmı da gider olarak ceplerinden düşüyor.

Tıp fakültesi okumamak için sayabileceğim 5 yüzeyel madde bunlar. Tabi ismi bu kadar güzel gözüken doktorluğun temelinde ne gibi zahmetlerin yattığını anlatmadan olmazdı değil mi ?

Diğer yazılarda görüşmek dileğiyle :) Sağlıcakla kalın :)
Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım. İşte yepyeni blogum Heybemdeki Yolcu... Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Devamını Oku »

Stajyer Öğrenci Anlatımıyla Doktorluk

Merhabalar sayın okurlar,

Önceki yazımda tıp öğrencisinin geçtiği merhalelerden birkaçını [ilk üç sınıf] anlatmış, bu serüveninin devamını da sonraya bırakmıştım. Bugün bıraktığım yerden başlayarak tıp fakülteleri hakkında bilgi sahibi olmaya devam edelim.

Stajyerlik...

Bu ön ek diğer eklerden tamamen ayrılarak yeni bir kimlik kazanmıştır. Prof Dr, Doç. Dr, Yard. Doç Dr, Uzm. Dr gibi ön ekler doktor olduktan sonraki kademeleri gösterirken Staj. Dr eki doktor olmaya yaklaşmışlığı ifade eder çünkü. Öğrenci de bu doktor ifadesini duyduktan sonra ekstra bir havayla derslere başlar haliyle.

Öğrencilerin staj gruplarına dağılımı sonucu azalan mevcutla öğrenmenin daha rahat olacağı bilinciyle derslere sevinçli başlanır. Hocaların eskisi gibi notları sinevizyon yoluyla tahtaya yansıtmaları, çoğu zaman sadece yazılanlara bağlı kalmaları, ileride çıkar deyip gereksiz birçok ayrıntıyı da sunmaları neticesinde bu sevinçli hal yine kendini hüzne, yorgunluğa bırakır ta ki beyaz önlük ve steteskoplar ile hasta vizitine çıkılana dek. Evet, stajyerlik denen bu önceki aşamada öğrencilerin olmazsa olmazı bu vizitlerdir. Yani belli saatlerde belli hocalara düşen belli öğrencilerin belli hastaları gezerek belli rahatsızlıklarını pratik anlamda görmek olan bu vizit sayesinde ancak bir şeyler öğrenilebilir. Hastalığın hastada nasıl tezahür edebildiğini canlı görebilmek elbetteki bilgilerin kalıcılığında büyük bir etken olur.

Böyle güzel ifade edildiği gibi olmaması da stajyerliğin bir başka sonucudur. Çünkü hasta, hasta yakını, hasta yakınının eltisinin biraderzadesinin teyzesi gibi birçok faktör bu öğrenme sürecinde haklı haksız engellere neden olur. Adı üniversite araştırma hastanesi olan bir yerin ilk amacının doktor yetiştirmek, sonra hasta bakmak olduğunu bilmeyen doktorlar ve hastalardan ötürü gelecek için kaliteli doktor yetişmesi ne yazık ki mümkün olmayacaktır bu gidişatla. [Bu konuya ileride değineceğim için şimdilik burada kesiyorum ]

Vizitleri gezerken sayısız anının birikmesi de pek muhtemeldir. Yaklaşık 15 kişi içinde espri yapan hocanın fıkrasına gülünmemesi karşısındaki toparlanma süreci aklınızın bir köşesine kazınabilir örneğin. Ya da hastaların hangi ilaçları kullanıyorsunuz sorusuna verdiği cevabı gördüğünüzde trajı komik o olaya üzülseniz mi gülseniz mi kararsızlığı yaşayabilirsiniz mesela. Kızım hele şu ilaç poşetini doktorlara ver, tek tek hatırlayamıyorum şimdi. Ve o poşetten dökülen 10 küsur ilaç...

Anılar dedim ya, mesela bunlardan birkaçından daha bahsedeyim :

Dahiliye [iç hastalıkları] kliniğindeyiz. Bizlere gidin şu hastalardan anamnezini [hastalık öyküsü] alın. Her birimize birer hasta verildi ve biz hikayeleri almaya başladık. Bir arkadaş hikaye almaya başladı; ama ne hikaye... Neredeyse hasta yedi ceddinden bahsedecekti. Gelininden, torunlarından, siyasetten, soğuktan, ordan burdan konuşuyor ve biz sadece seyredebiliyoruz. Halbuki soru şuydu :

Teyzecim, şikayetiniz neydi ? Artık teyzemiz ne kadar genel anlamışsa soruyu tüm şikayetlerini dizmişti. Biz ise seni hastaneye getiren şikayetin neydi demek istemiştik oysa ki :)

Bir başka hastanın hikayesini alıyoruz yine. Adama sorduk, içki içiyor musunuz diye. Adam yok, yok ne içkisi. İçsem içsem senede sadece birkaç defa. Biraz üsteleyince bu sene aya düştü, ardından haftaya, ardından neredeyse güne düşecekti. Abi neden başta demedin ki neredeyse her gün içiyorum diye. Merak etme yargılamayacağız seni. Sonra hoca geldi hocamıza hastayı sunuyoruz, sık sık alkol kullanıyor dedik. Hasta yok hocam çok nadir içiyorum dedi yine. Hoca üsteledi; ama bu sefer yok hocam nadir içiyorum dedi ve suçlu duruma düşen biz olduk :)


Stajyerlikte dikkatli olduğunuzda birçok şeyin farkına varabilirsiniz. Mesela hastaların bir kısmı doktordan ziyade, eltisinin biraderzadesinin teyzesine daha çok güveniyor ve bunu doktora söylüyor. Doktor bu ilacı kullanma artık diyor; ama eltimin bilmem neysi kullan diyor bana. Doktor ne derse o eltinin kaçıncı dereceden akrabası anında cismen olmasa da ismen doktorun tavsiyelerinin önüne geçiyor. Hal böyle olunca doktor bilgisiz veya farklı bir sıfatla herkese lanse edilebiliyor zamanla. Bir haberde şöyle bir şey vardı :

Bir köyde doğum kontrolü amacıyla rahim içi araç denen spiral takılması uygulaması yapılır. 15-20 kadına spiral takıldıktan sonraki günlerde tamamı spirallerin çıkartılmasını isterler. Nedeni araştırıldığında köyün ileri gelenlerden birinin köy kahvesinde söylediği birkaç sözün buna sebep olduğu anlaşılır. O spiralleri takan doktor CIA ajanıymış ve o spiralleri de istihbarat için takmış haberi sonrasında bu durum ortaya çıkar. Varın siz düşünün artık o doktorun halini...

Araştırma hastanelerinin ilk amacı doktor yetiştirmektir. Ve kliniğe yatan hastanın muayenesi yapılırken öğrencilerin bir şeyler öğrenmesi için hastaların muayeneleri öğrencilerle beraber yapılır. Tabiki öğrenciler hastanın mahremiyetine, hastalık durumuna azami saygı göstermelidir; ama ne yazık ki bazı durumlarda hasta yakını buna izin vermez. Halbuki öğrenci belki de bir sefer görebilse o hastalığın tezahürünü, artık hiçbir zaman unutmaz. Ve genellikle de bu tür hasta yakınları kaliteli doktor yok diye bas bas bağıran ve doktor döven tiplerden biri çıkar.

Bir doktor size ilaç yazmıyorsa, en basitinden bir soğuk algınlığı için bile antibiyotik yazmıyorsa o kalitesiz doktor değildir. Çünkü kullanılan antibiyotik %80 ihtimalle gereksizdir. Soğuk algınlığının %80 nedeni virüs denen mikroplardan oluşur; ama antibiyotik bu mikroplara değil bakterilere etkilidir. Virüsleri öldüren ilaç ise ne yazık ki yok [virüslerin kendi yapısından ötürü]. Antibiyotiği gereksiz yere kullanmak da sadece bakterileri dirençli hale getirir ve aynı zamanda hangi ilaç olursa olsun zehir etkisi yapar insan vücuduna.

Söylenecek çok şey var; ama bunları sonraki yazılarımda bahsedeyim. Çünkü yazı uzun olmaya başladı iyice :) Son söz olarak da şunları söyleyeyim.

Tıpta hastalık yoktur, hasta vardır; ama internette hasta yoktur, hastalık vardır. Yani her insanın bünyesi farklı olduğundan kaptığı hastalık diğerleriyle aynı olsa bile ilerleyişi veya tedaviye cevabı farklı olur. O yüzden siz siz olun, internetteki her sağlık haberine inanmayın. Haydin kalın sağlıcakla :)

Yazar Hakkında:Merhabalar, adım Bay KEFREN.9 Eylül 2013 tarihinde doğdum. Daha 2,5 yaşındayım anlayacağınız. İnsanı insan yapan asıl bir değeri -AŞK- tattıktan sonra yeniden doğdum.Kelimeler eşsiz bir hazine. Duygu ve düşüncelerin dillenmesi, bir araya gelip ahenkle süzülmesi ve insanların o ahengi hissetmesi.. Amacım budur sadece.Kişisel tarzda yazılarımla ve tıp fakültesi anı, gözlemlerimle yayın hayatındayım.Heybesine kelimeleri biriktirip biriktirip yolcu eden tıbbiyeli bir seyyah...

Stajyer Öğrenci Anlatımıyla Doktorluk Makalesini Beğendiyseniz,Aşağıdaki Sosyal Ağ Butonları Sayesinde Paylaşabilirsiniz.

💕⃕

Devamını Oku »