Ebeveynlerin Teknoloji ile İmtihanı
Haydi kendimize bir soru yöneltip sonra da samimi bir şekilde cevap verelim: "Teknoloji bağımlısı olduk mu, olmadık mı?" Kendimden yola çıkarak ilk cevabı ben veriyorum. Her ne kadar yanlış olduğunu bilsem de, olumsuz taraflarını ve bizden götürdüklerini göz önünde bulundursam da "EVET" ben teknoloji bağımlısı oldum. Bizden götürdüklerini göz önünde bulundurmak derken de gayet ciddiyim. Biz teknolojiyi hayatımıza bize bir şeyler katması için aldık ilk başta. Teknoloji çağından teknolojiden uzak kalmamalı, bir anlamda hayattan kopuk yaşamamalıydık. Ama sanırım bir noktadan sonra ip koptu. Ve teknoloji bize bazı şeyler kazandırmasının yanında bazı şeylerimizi de götürdü. Mesela zaman. Zamanla yarışıyoruz farkında mısınız? Gün ne zaman doğdu derken akşam oluyor. Günler günleri kovalarken ne zaman hafta sonu gelip çattı diye şaşırıveriyorum. Büyükler der ki; "ömürden gidiyor". Büyükler ne derse doğru der.:) Evet, ömürden gidiyor. En kıymetli zamanlarımız, yaşlarımız ömürden gidiyor.En büyük hassasiyet noktam olan çocuklardan da bahsetmeden edemeyeceğim bu noktada. Onlardan da çalıyoruz aslında. Hayallerinden, umutlarından, gülüşlerinden çalıyoruz. Teknoloji ile, sosyal medya ile gereğinden fazla vakit geçirerek aslında çocuklarımızın yarınlarına bırakacağımız güzel anılardan çalıyoruz. Benim en güzel anılarım çocukluk yıllarımdan kalma: Ailemle geçirdiğim, belki bir ağaca tırmandığım, belki çamur ile oynadığım, belki bir çiçeğin kokusunu derin derin içime çektiğim, bir ağacın nasıl filizlendiğini gözlemlediğim çocukluğumdan kalma benim bütün tatlı anılarım. Ben şimdi çocuklarımın yarınlarından bugünlere dönüp baktıklarında ne görüp ne hatırlayacaklarından ötürü kaygılıyım. Zaman zaman kendimi teknolojinin nimetlerinden faydalanmaya kaptırdığımda, "anne bırak şu telefonu elinden" sesiyle irkilip kendime geliyorum. Evet işte o an fark ediyorum teknoloji bağımlısı olduğumu ve ebeveynlerin teknoloji ile imtihandan sınıfta kaldığını.
Yine biraz eskilere gidip "ben telefonlar ve bu kadar üstün özellikleri!!! yokken ne yapıyordum" diye zihnimi yokladığımda teknolojinin nimetlerinden bu kadar faydalanmazken!!! aslında daha üretken olduğumu hatırlıyorum. El işlerim vardı mesela. Ellerim tuşlara gereğinden fazla basmak yerine ilmek atıyordu.::) Çocuklarımla birlikte resim yapıyordum. Kızlarıma okul öncesinde resim yapma merak ve ilgisini kazandırmıştım. Ya boyayamazsam, ya taşırırsam, ya yapamazsam gibi kaygılarını benimle birlikte yaptıkları resim ve boyama etkinliklerinde aştılar.. Çok güzel resimler yaptılar. Şimdi küçük kızım müthiş derecede güzel kara kalem çalışmaları yapabiliyor. Büyüğü üniversiteye hazırlandığı için şimdilik bu işlere ara verdi. Saatler süren sohbetlerimiz vardı. Onlar sorar ben yanıtlardım. Hayatı böyle tanıdılar. Şimdi ise küçük oğluma bu kadar zaman ayıramadığımı fark ediyorum. Çünkü işim var. Teknoloji beni bekler.:)
Sözün özü ben teknolojik gelişmelere kendimi bu kadar kaptırmazdan evvel güzel şeyler yapıyormuşum. Teknolojiyi yerden yere vurmuş gibi olmayayam tabi. Elbette ki çok faydasını görüyorum. Öğrenmeyi çok severim mesela. Bir şeyler öğrenmek benim yaşam felsefem gibi bir şey. Aklıma takılan bir şeyi hemen araştırıp öğrenme ve siz okuyucularıma ulaşma imkanını bana sunan teknolojiye minnettarım. Ben fazla ve bilinçsizce kullanılan ve içimizdeki cevherleri öldürüp, dış dünyamızdaki cevherler ile bağımızı koparan teknolojiyi eleştiriyorum.
Sizler ne düşünüyorsunuz? Teknoloji ile imtihandan kaldınız mı? Yoksa denge kurabiliyor musunuz? Size kazandırdıklarının yanı sıra bir şeyler kaybettirdiğini düşünüyor musunuz? Teknoloji bu derece hayatımızda değilken neler yapıyordunuz? Teknoloji çocuklarınıza, sevdiklerinize veya kendinize ayırabileceğiniz zamanlarınızdan çaldı mı? Haydi gelin teknolojik aletlerimizi kullanarak teknolojiyi eleştirelim.:)
Sevgilerimle.
Ebeveynlerin Teknoloji İle İmtihanı Makalemi Beğendiyseniz,Aşağıdaki Sosyal Ağ Butonları Sayesinde Paylaşabilirsiniz.
💕⃕
Devamını Oku »