Merhaba
Sosyal Medya Kafe kadrosundayım ve köşemden ilk defa sesleniyorum size.
Bu ilk yazımda hem tanımayanlara kendimi tanıtmak hem de köşe yazarı nasıl olmalı ? Kimler köşe yazarı olabilir ? Bunları kendi üslubumla ve kendi baktığım yerden anlatmak istiyorum.
Yazarlık aslında çok ciddi bir iş, yani 'yazarım' diye ortalıkta gezenlerin hayal gücünün yetmeyeceği kadar önemli bir eylem yazmak. Sadece köşe yazarlarına has değil bu durum blog yazarları için de aynı şey geçerli benim için.
91 yılında köşe yazmaya başladım bir gazetede. Aralıklarla devam ettim, ediyorum; yazmak benim yaşam biçimim. En samimi yazılarımda bile vazgeçmediğim kurallarım var, öyle olmalı.
Madde madde yazmak ve açıklamak istiyorum.
Dilimizi kötü kullananlar da var çok miktarda. Tamam, resmi bir kuruma dilekçe yazmıyoruz ama kendimize, yazdığımız köşeye ve okuyucuya saygı duymak zorundayız. Dolayısı ile nerede nokta nerede virgül kullanmamız gerektiğini, soru eklerini doğru kullanmayı -de -da eklerini nerede kullanmamız gerektiğini de bilmek zorundayız.
Ben detay severim. Konunun dokunulmamış yerlerine dokunmayı isterim elimden geldiğince. Mükemmel bir köşe yazarı olmasam da 24 yıldır aralıklarla bir yerlerde yazıyorsam demek ki kötü de değilim.
Her konuda ve detay noktalarda tekrar karşılaşmak üzere.
Sevgiler
Yazar Hakkında:Nihal Yeşiltaç Oran. İstanbul'da yaşıyor ve çalışıyorum. Bir müzik yapım firmasının basın ve halkla ilişkilerini yürütüyorum. Mesam üyesiyim. Uzun yıllardır köşe yazarlığı yapıyorum. Hüzün Sarısı isminde bir yaşam blogum var. Evliyim iki evlada sahibim. Az uyuyup çok çalışanlardanım.
Sosyal Medya Kafe kadrosundayım ve köşemden ilk defa sesleniyorum size.
Bu ilk yazımda hem tanımayanlara kendimi tanıtmak hem de köşe yazarı nasıl olmalı ? Kimler köşe yazarı olabilir ? Bunları kendi üslubumla ve kendi baktığım yerden anlatmak istiyorum.
Yazarlık aslında çok ciddi bir iş, yani 'yazarım' diye ortalıkta gezenlerin hayal gücünün yetmeyeceği kadar önemli bir eylem yazmak. Sadece köşe yazarlarına has değil bu durum blog yazarları için de aynı şey geçerli benim için.
91 yılında köşe yazmaya başladım bir gazetede. Aralıklarla devam ettim, ediyorum; yazmak benim yaşam biçimim. En samimi yazılarımda bile vazgeçmediğim kurallarım var, öyle olmalı.
Madde madde yazmak ve açıklamak istiyorum.
- Köşe yazarı gözlemlemeyi bilmeli.
- Analiz yeteneği olmalı.
- Altını dolduramayacağı konu başlıkları seçmemeli.
- Donanmalı ki, donatabilsin.
- Seçtiği konuda anlaşılır kelimeler kullanmalı. Hele ki hitap ettiği kitle lokal değilse teknik terimlerle yazısını boğmamalı. Burada lokalden kastım, bilgisayar veya herhangi bir mekanik sektöründe yayın yapan kanalların yazarlarını tenzih etmek istedim.
- Kendi kadar yazdığı gazete, dergi sitenin de sorumluluğunu taşıdığını unutmamalı.
- Kopyala yapıştır sistemi kullanmamalı.
- Fikir çalmamalı, özgün olmalı. Konuyu araştırmak başka şey, ondan bahsetmiyorum.
Dilimizi kötü kullananlar da var çok miktarda. Tamam, resmi bir kuruma dilekçe yazmıyoruz ama kendimize, yazdığımız köşeye ve okuyucuya saygı duymak zorundayız. Dolayısı ile nerede nokta nerede virgül kullanmamız gerektiğini, soru eklerini doğru kullanmayı -de -da eklerini nerede kullanmamız gerektiğini de bilmek zorundayız.
Ben detay severim. Konunun dokunulmamış yerlerine dokunmayı isterim elimden geldiğince. Mükemmel bir köşe yazarı olmasam da 24 yıldır aralıklarla bir yerlerde yazıyorsam demek ki kötü de değilim.
Her konuda ve detay noktalarda tekrar karşılaşmak üzere.
Sevgiler
Yazar Hakkında:Nihal Yeşiltaç Oran. İstanbul'da yaşıyor ve çalışıyorum. Bir müzik yapım firmasının basın ve halkla ilişkilerini yürütüyorum. Mesam üyesiyim. Uzun yıllardır köşe yazarlığı yapıyorum. Hüzün Sarısı isminde bir yaşam blogum var. Evliyim iki evlada sahibim. Az uyuyup çok çalışanlardanım.
Devamını Oku »